Urząd Miejski w Tczewie Biuletyn Informacji Publicznej

1.„ Proszę o podanie powodu odmowy wydania zaświadczenia, dotyczącego miejscowego planu zagospodarowania, obejmującego tereny w rejonie ul. Głowackiego, dla podmiotu do tego uprawnionego. W w/w sprawie zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego, mimo to podmiot nie może zaświadczenia uzyskać. „

2. Z-ca Prezydenta Miasta Tczewa Adam Burczyk przekazał odpowiedź o treści:

,, Odnosząc się do zapytania Radnego  Łukasza Brządkowskiego z dnia 28 października 2021 r. wyjaśniam, iż do Urzędu Miejskiego w Tczewie wpłynął wniosek o wydanie zaświadczenia, w którym wnioskodawca domagał się urzędowego potwierdzenia następującej treści merytorycznej, cyt. z wniosku ,, ...

„że dla działki nr […] obręb geodezyjny – obręb […] położonej w Tczewie przy ul. Lecha Bądkowskiego numer księgi wieczystej obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego o treści zatwierdzonej uchwałą nr XI/85/2003 Rady Miejskiej w Tczewie z dnia 28 sierpnia 2003r, przewidujący dla przedmiotowej działki następujące parametry (dla terenu elementarnego MM.03):

1/ Podstawowe przeznaczenie terenu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną,

2/ wskaźnik zieleni 22m2/1 mieszkanie, minimum 50% pow. działki

3/ obowiązująca linia zabudowy w odległości 6,0m od granicy działki wzdłuż ul. Bądkowiskiego

4/ maksymalna ilość kondygnacji naziemnych – 4 w tym kondygnacja poddasza

5/ maksymalna wys. Zabudowy 12,5m

6/ maksymalny wskaźnik intensywności zabudowy – 0,8”.

Tut. organ badając sprawę, na podstawie art. 217 § 2 pkt 1 i 2 ustawy z 14.06.1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej: k.p.a.) mógł odnieść się do przedmiotu wniosku jedynie do zapisów wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 02 sierpnia 2017 r. II SA/Gd 344/17 (wyrok w załączeniu).

W odniesieniu do zapytania wyjaśnia się, co następuje:

Zaświadczenie, o którym mowa w art. 217 i n. k.p.a., jest urzędowym potwierdzeniem określonych faktów lub stanu prawnego, wydanym przez właściwy organ administracji na żądanie osoby ubiegającej się o nie, jeżeli urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa (art. 217 § 2 pkt 1 k.p.a.) lub osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego (art. 217 § 2 pkt 2 k.p.a.). Zaświadczenie jest wydawane w toku odrębnego postępowania, które uregulowane zostało w Kodeksie postępowania administracyjnego. Służy ono potwierdzeniu, w formie urzędowej, określonych okoliczności faktycznych lub prawnych. Trzeba podkreślić, że postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w art. 218 § 2 k.p.a., spełnia tylko pomocniczą rolę w ustaleniu treści zaświadczenia, gdyż główną rolę art. 218 tej ustawy przypisuje danym wynikającym z ewidencji, rejestrów, wykazów, zbiorów dokumentów lub zbiorów danych utrwalanych innymi technikami, a będących w posiadaniu organu - wyrok NSA z 28 sierpnia 2013 r., I OSK 605/12, LEX nr 1369011. Zaświadczenia są aktami, które potwierdzają istnienie uprawnień lub obowiązków określonych uprzednio indywidualnym aktem prawnym. Nie są więc zaświadczenia aktami administracyjnymi lecz czynnościami faktycznymi, gdyż nie są oświadczeniami woli lecz oświadczeniami wiedzy. Istota zaświadczenia sprowadza się więc do tego, że nie rozstrzyga ono o żadnych prawach lub obowiązkach, nie może również tworzyć nowej sytuacji prawnej, ani nie kształtuje bezpośrednio stosunku prawnego. Zaświadczenie nie może rozstrzygać czegokolwiek - żadnej sprawy, nie ma charakteru prawotwórczego ani charakteru interpretacyjnego (np. wykładni przepisów prawa) - wyrok WSA w Gliwicach z dnia 24 listopada 2017 r. II SA/Gl 814/17. W efekcie, wydanie zaświadczenia w przedmiotowej sprawie, jest niedopuszczalne także z tego względu, że przepis art. 30 ust. 1 u.p.z.p., przewidujący wydawanie wypisów i wyrysów z planu miejscowego, jest regulacją szczególną w stosunku do przepisów o wydawaniu zaświadczeń, uregulowanych w k.p.a. Na podstawie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 02 sierpnia 2017 r. II SA/Gd 344/17 na uchwałę Rady Miejskiej w Tczewie z dnia 27 października 2016 r., Nr XXIII/182/2016 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego tereny w rejonie ul. Głowackiego w Tczewie (Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego w Gdańsku z 11 stycznia 2017 r. poz. 120) który cyt. „stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki nr […], obręb […]”, nie można domniemywać, że co do przedmiotowej działki z powrotem zaczną  obowiązywać zapisy zawarte w uchwale Nr XI/85/2003 Rady Miejskiej w Tczewie z dnia 28 sierpnia 2003 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta Tczewa w rejonie ulicy Głowackiego, pomiędzy drogą Nr 1 na południe od osiedla Górki I i II, a południową granicą miasta w Tczewie (Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego z 16 grudnia 2003 r. Nr 162, poz. 3355), gdyż w sentencji ww. wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny nie uchylił zapisu § 21 obowiązującej uchwały Rady Miejskiej w Tczewie z dnia 27 października 2016 r., nr XXIII/182/2016, cyt. „§ 21. Tracą moc ustalenia zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta Tczewa w rejonie ulicy Głowackiego, pomiędzy drogą nr 1 na południe od osiedla Górki I i II, a południową granicą miasta Tczewa, uchwalonego Uchwałą Nr XI/85/2003 Rady Miejskiej w Tczewie z dnia 28 sierpnia 2003 r. (Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego z 16 grudnia 2003 r. Nr 162, poz. 3355)”. Nie odniesienie się, do powyższego zapisu powoduje ważność paragrafu 21 i wynikły z niego przepis prawa, powodujący utratę mocy planu miejscowego z 2003 r. Tak więc, na podstawie obowiązującego zapisu § 21 uchwały Nr XXIII/182/2016 Rady Miejskiej w Tczewie z dnia 27 października 2016 r oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 02 sierpnia 2017 r. II SA/Gd 344/17 należy stwierdzić, że dla przedmiotowej działki brak jest obecnie planu zagospodarowania przestrzennego, co znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 marca 2012 r. II SA/Kr 1684/11, LEX 1138547, który stanowi: „Przepis art. 34 ust. 1 u.p.z.p. zawiera w sobie klauzulę derogacyjną rangi ustawowej, zgodnie z którą traci moc obowiązującą dotychczasowy plan zagospodarowania przestrzennego z chwilą wejścia w życie nowego planu zagospodarowania przestrzennego, który odnosi się do tego samego terenu. W konsekwencji późniejsze stwierdzenie nieważności nowego planu zagospodarowania przestrzennego przez sąd administracyjny nie powoduje, iż z powrotem zaczyna obowiązywać (nie odżywa) poprzedni plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony dla tego samego terenu.” Derogacja mocy obowiązującej poprzedniego planu zagospodarowania przestrzennego następuje, bowiem nie tylko na podstawie postanowień uchwały Rady Miejskiej w Tczewie, co do której w części stwierdzono nieważność, ale przede wszystkim z samego faktu wejścia w życie nowego planu na podstawie cyt. przepisu. Dlatego też w niniejszej sprawie, w odniesieniu do przedmiotowej działki, miasto Tczew nie ma obecnie żadnych regulacji planistycznych, w związku z powyższym zabudowa przedmiotowej działki wymagałaby  uzyskania w tut. urzędzie decyzji o warunkach zabudowy. Posiłkując się wyrokiem NSA z dnia 27 czerwca 2019 r., II OSK 2134/17, iż nieuzasadniona jest próba wykorzystywania uproszczonego postępowania administracyjnego, jakim jest postępowanie w sprawach wydawania zaświadczeń, w celu usuwania sporów, wątpliwości lub niepewności, co do mocy obowiązującej aktów prawa miejscowego. W związku z powyższym organ wydał postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia. Należy także, zwrócić uwagę na fakt, że żaden z organów odwoławczych nie zakwestionował wykładni wyroku WSA w przedmiotowej sprawie, co znajduje potwierdzenie w wyroku NSA  z  dnia 16 grudnia 2020 r. sygn. akt II OSK 2779/20 „organ odwoławczy nie może narzucać organowi I instancji treści przyszłego rozstrzygnięcia. Organ I instancji nie jest również związany oceną prawną zawartą w decyzji organu odwoławczego (Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz pod redakcją R. Hauser i M. Wierzbowskiego, wyd. 4, str. 1030 )”.

Wytworzyła: Joanna Kuriata Biuro Rady Miejskiej w Tczewie

Zaakceptowała: Katarzyna Mejna Sekretarz Miasta Tczewa